Kwestię opóźnienia w przewozie przesyłki reguluje Prawo przewozowe. Wiąże się z odpowiedzialnością przewoźnika i to niezależną od jego winy. Przewoźnik nie poniesie tej odpowiedzialności, jeżeli opóźnienie w przewozie przesyłki powstało z przyczyn występujących po stronie nadawcy lub odbiorcy, niewywołanych jego winą, z właściwości towaru albo wskutek siły wyższej. Jednak to przewoźnik musi udowodnić taką przyczynę. Analogiczne rozwiązania przewiduje konwencja CMR.
Czy niepodstawienie pojazdu to niewykonanie umowy przewozu
Przewoźnik, który akceptuje zlecenie transportowe, zawiera w tym momencie umowę przewozu, zanim jeszcze skieruje pojazd pod adres wskazany przez zleceniodawcę. Oznacza to, że musi podstawić auto pod załadunek. A co, jeżeli tego nie zrobi lub się spóźni?
Jeżeli przewoźnik nie podstawił pojazdu w miejscu załadunku, mimo akceptacji zlecenia, i nie podał żadnej sensownej przyczyny nieobecności kierowcy z autem, to nie wykonał umowy przewozu. Taka sytuacja, związana z zupełnym niewykonaniem przewozu, skutkuje odpowiedzialnością przewoźnika, ale wynikającą z Kodeksu cywilnego. Przewoźnik ma obowiązek naprawić szkodę wynikłą z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że stało się to z powodu okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. Jest to zupełnie inny typ roszczenia niż przewidziany w pierwszym przykładzie.
Przewoźnicy niekiedy dochodzą do błędnego przekonania, że wykonanie umowy przewozu zaczyna się dopiero z chwilą załadowania ich pojazdu. Zatem zgodnie z takim tokiem rozumowania, jeśli z jakiegoś powodu nie podstawią pojazdu pod załadunek, to umowy nie ma, a przynajmniej można uchylić się od jej skutków. Nic bardziej mylnego. Umowa przewozu zostaje zawarta z chwilą akceptacji zlecenia. Gdy przewoźnik je akceptuje, zobowiązuje się podstawić auto pod załadowanie w miejscu i czasie określonym w treści zlecenia przewozowego. Jeśli nie podstawi pojazdu, dopuszcza się niewykonania umowy. Niewykonanie umowy obejmuje dwa aspekty – wyrównania rzeczywistej straty oraz utraconych korzyści.
Więcej praktycznych informacji dotyczących odpowiedzialności za przewóz znajdziesz w magazynie "Zarządzający transportem".
-
ustawa z 15 listopada 1984 r. − Prawo przewozowe (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 915),
-
konwencja z 15 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i protokół podpisania (Dz.U. z 1962 r. nr 49, poz. 238),
-
ustawa z 23 kwietnia 1964 r. − Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: przewoźnik
