Na rozstrzygnięcie sądu ma wpływ m.in. to, czy kierowca prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości(zawartość alkoholu we krwi wynosi co najmniej 0,5 promila), czy po użyciu alkoholu (zawartość alkoholu we krwi wynosi 0,2−0,5 promila). W pierwszym przypadku czyn kierowcy będzie przestępstwem, a w drugim − wykroczeniem.
Zatrudnienie kierowcy, który prowadził po alkoholu
Firma może zatrudnić kierowcę, który został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za jazdę po spożyciu alkoholu. Jednak warunkiem jest to, że kierowca ma zakaz prowadzenia pojazdu innej kategorii niż ciężarówka i nie orzeczono wobec niego zakazu wykonywania zawodu kierowcy.
Zakaz prowadzenia pojazdów
Sąd nie może wydać kierowcy zakazu prowadzenia ciężarówki lub autobusu. Taka sytuacja dla zawodowego kierowcy jest równoznaczna z utratą pracy. Dlatego też w wyjątkowych okolicznościach sąd może zdecydować o zachowaniu prawa jazdy kategorii C, C+E lub D, jeśli kierowca prowadził po spożyciu alkoholu, np. samochód osobowy. Wówczas traci tylko prawo jazdy kategorii B.
Ponadto sąd dodatkowo może orzec zakaz wykonywania zawodu kierowcy, co nie jest tożsame z zakazem prowadzenia pojazdów określonej kategorii. Ponieważ jednak wielu kierowców jeździ po pijanemu, sądy nie wahają się orzekać zakazu prowadzenia pojazdów, co dla kierowców zawodowych oznacza konieczność poszukania nowej pracy.
Informacja z KRK
Aby przekonać się, czy kierowca ma orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów, można poprosić go o złożenie oświadczenia, ale może się okazać, że oszukuje. Jedynym pewnym źródłem potwierdzającym brak zakazu wykonywania zawodu kierowcy i prowadzenia pojazdów jest Krajowy Rejestr Karny. Wniosek może złożyć zarówno sam kierowca, jak i jego pracodawca.
Z informacji z KRK będzie jasno wynikało, za jakie przestępstwo kierowca został skazany oraz jakie orzeczono środki karne. Jeśli okaże się, że sąd orzekł również zakaz wykonywania zawodu kierowcy, firma nie może zatrudnić takiej osoby. Gdyby jednak to zrobiła, przestaje spełniać wymóg udzielenia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. W takiej sytuacji możliwe jest więc wszczęcie procedury cofającej to uprawnienie.
-
ustawa z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2013 r. poz. 1414),
-
rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009z 21 października 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającego dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.Urz. UE L 300 z 14 listopada 2009 r., str. 51).
Zobacz także:
Tagi: krajowy rejestr karny
