W niezarobkowym przewozie drogowym (czyli przewozem na potrzeby własne) pojazdy samochodowe używane do przewozu muszą być prowadzone przez przedsiębiorcę lub jego pracowników. Pojęcie „pracownik” oznacza osobę fizyczną zatrudnioną na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Tak więc pracownikiem jest tylko osoba wykonująca pracę w ramach stosunku pracy, a nie ta, która świadczy pracę w ramach przepisów prawa cywilnego, na przykład na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenia.
Sprawdź, czy kierowca na zleceniu może wykonywać przewozy na potrzeby własne
W ustawie o transporcie jest przepis, który określa, jakie rodzaje umów muszą mieć kierowcy przewożący ładunki i osoby w ramach przewozów na potrzeby własne. Jakie to umowy?
Tym samym kierowca nie może wykonywać przewozów na potrzeby własne, będąc zatrudnionym na podstawie umowy zlecenia. Jeśli jest zleceniobiorcą, przewóz będzie uznany przez ITD za transport drogowy, na który trzeba mieć licencję. Gdy kierowca jej nie okaże, Inspekcja Transportu Drogowego wymierzy karę za brak licencji. Oczywiście jeżeli przedsiębiorstwo ma licencję transportową, kary nie będzie. Przedsiębiorca wykonujący przewozy na potrzeby własne, który ma uprawnienia do wykonywania transportu drogowego, nie musi posiadać zaświadczenia na przewozy drogowe na potrzeby własne.
- Art. 4 pkt 4, art. 33, ust. 2 pkt 3 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1414 ze zm.).
- Art. 2, art. 22 Kodeksu Pracy.
Zobacz także:
