Jak zatrudnić kierowcę, jeśli kończy już pracę w innej firmie

Kierowca nie może pracować więcej niż 60 godzin tygodniowo przy zachowaniu przeciętnego tygodniowego czasu pracy z nadgodzinami na poziomie 48 godzin w skali okresu rozliczeniowego.

Informacja o wymiarze zatrudnienia w innej firmie nie daje możliwości takiego planowania pracy podwładnego, by nie doszło do naruszenia ograniczeń. W tym celu przedsiębiorca musiałby dysponować grafikiem pracy kierowcy z drugiej firmy, a takiego dokumentu nie trzeba tworzyć przy przewozach rzeczy. Ponadto, jeśli pracodawca udostępni innym grafiki pracy, narusza obowiązki administratora danych osobowych i naraża się na karę. Kłopot w tym, że zatrudniając kierowcę pozostającego w stosunku pracy u innego pracodawcy, nie sposób uniknąć kolizji grafików. Nie będzie tego problemu, gdy kierowca został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy lub korzysta z urlopu.

Nawet jeśli w ramach jednego zatrudnienia kierowca nie będzie przekraczał dopuszczalnego okresu prowadzenia pojazdu i będzie korzystał z obowiązkowych przerw i odpoczynku, pracując równolegle w dwóch firmach, musi regularnie przekraczać dzienny i tygodniowy czas jazdy. Ponadto istnieje ryzyko, że naruszy przepisy o nieprzerwanych odpoczynkach dobowych i tygodniowych. Będzie to szczególnie łatwe do stwierdzenia, jeśli kierowca w obu firmach obsługuje tachografy cyfrowe. W takim przypadku wystarczy, że inspektor ITD sczyta dane z karty kierowcy, by przekonał się o skali naruszeń, do których dochodzi wskutek równoległego wykonywania przewozów w dwóch firmach. Jeśli kierowca faktycznie wykonuje przewozy na rzecz dotychczasowego pracodawcy w pełnym wymiarze, lepiej będzie dla niego i nowego szefa, żeby zawarli umowę wskazującą późniejszy termin rozpoczęcia pracy.

Strony powinien łączyć stosunek pracy, w ramach którego pracodawca decyduje o miejscu i czasie jej świadczenia i wydaje kierowcy wiążące polecenia związane z pracą. Można więc zawrzeć umowę na:

• okres próbny maksymalnie 3 miesiące,

• czas określony podlegającej limitom maksymalnie 3 umów i 33 miesięcy zatrudnienia terminowego lub

• czas nieokreślony.

Większość pracodawców decyduje się wykorzystać maksymalnie okres terminowego zatrudnienia, zanim zdecydują się podpisać umowę na czas nieokreślony. Obecnie pozwala to zatrudniać kierowcę terminowo przez maksymalnie 3 lata, z czego 3 miesiące to okres próbny, a kolejne 33 miesiące to jedna umowa lub maksymalnie 3 umowy zawarte na czas określony. Jeśli taka jest wola pracodawcy, może jednak zawrzeć z pracownikiem od razu umowę bezterminową lub podpisać ją bezpośrednio po okresie próbnym i pominąć zatrudnienie na czas określony.

Kierowca ciężarówki, który ma prawo jazdy kat. C+E, przed dopuszczeniem do pracy musi ukończyć kwalifikację wstępną lub szkolenie okresowe dla przewozów towarowych. Ma obowiązek posiadać ważne orzeczenie lekarskie i psychologiczne stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych i psychologicznych do pracy na stanowisku kierowcy. Oprócz tych dokumentów przyszły pracodawca może oczekiwać od kandydata do pracy udostępnienia danych osobowych obejmujących:

• imię i nazwisko,

• imiona rodziców,

• datę urodzenia,

• miejsce zamieszkania (adres do korespondencji),

• przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

Oznacza to, że wolno zażądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie złożenia:

• wypełnionego kwestionariusza osobowego dla kandydata do pracy,

• świadectw pracy z poprzednich zakładów oraz innych dokumentów potwierdzających zatrudnienie z roku, w którym kierowca ubiega się o zatrudnienie,

• omówionych wyżej dokumentów potwierdzających kwalifikacje zawodowe wymagane przy wykonywaniu oferowanej pracy.

Dobrowolnie kandydat do pracy może uzupełnić wymienione informacje o dokumenty potwierdzające umiejętności i osiągnięcia zawodowe, świadectwa pracy z poprzednich miejsc pracy lub inne dokumenty potwierdzające okresy zatrudnienia z lat ubiegłych oraz dokumenty stanowiące podstawę do korzystania ze szczególnych uprawnień w zakresie stosunku pracy.