Pracodawca ponosi koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad zatrudnionymi pracownikami. Aby starać się o pracę na stanowisku kierowcy, kandydat musi spełniać konkretne wymagania kwalifikacyjne, m.in. odbyć badania lekarskie i psychologiczne, które potwierdzą brak przeciwwskazań zdrowotnych i psychologicznych do pracy na stanowisku kierowcy.
Badania kierowców – kiedy trzeba płacić
Pracodawca ma obowiązek wysyłać kierowców na profilaktyczne badania lekarskie oraz pokrywać ich koszty. W przypadku kierowców przeprowadzane co 5 lat lub 30 miesięcy badania lekarskie i psychologiczne zastępują wstępne oraz okresowe badania pracownicze.
Badania przed przyjęciem do pracy
Przewoźnik może wymagać, by kandydat do pracy przedstawił wymienione dokumenty w trakcie procesu rekrutacji. Skoro kierowca udał się na badania przed przyjęciem do pracy, nie może żądać w momencie zatrudnienia od nowego pracodawcy zwrotu poniesionych w związku z nimi kosztów.
Podobnie w przypadku kierowców, którzy mieli przerwę w wykonywaniu przewozu drogowego, np. wynikającą z czasowej zmiany branży. Jeśli w związku z takimi okolicznościami, nie odbyli w terminie szkolenia okresowego i badań, muszą je ukończyć przed przystąpieniem do ponownego wykonywania przewozów. Większość przewoźników będzie wówczas wymagać od kandydata do pracy przedstawienia dokumentów potwierdzających odbycie szkolenia okresowego, badań lekarskich i psychologicznych oraz uzyskanie wpisu do prawa jazdy jeszcze przez zawarciem umowy.
Badania w trakcie zatrudnienia
Inaczej to wygląda, gdy kierowcy zatrudnionemu od pewnego czasu w firmie upływa termin okresowych badań lekarskich i psychologicznych, zbieżny z terminem kolejnego szkolenia okresowego zawodowych kierowców. Następuje to regularnie, w zależności od wieku kierowcy co 5 lat lub 30 miesięcy. Przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy ma obowiązek nie tylko wysyłać kierowców na badania lekarskie i psychologiczne, ale ponadto pokrywać ich koszty.
Badania lekarskie zawodowych kierowców są wykonywane w zakresie i na zasadach wynikających z Kodeksu pracy. Oznacza to, że badania przypadające w okresie zatrudnienia powinny odbywać się w miarę możliwości w godzinach pracy. Zatem za godziny nieprzepracowane w związku z takimi badaniami kierowca ma prawo do wynagrodzenia. Jeśli w celu odbycia badań pracownik musi udać się do innej miejscowości, ma prawo do należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.
-
art. 39a−39f, art. 39j−39l ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1414 ze zm.),
-
art. 229, art. 2373 § 2 i 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Zobacz także:
