Kierowca ma prawo odstąpić od przestrzegania przepisów dotyczących odpoczynku i czasu jazdy, jeśli jest to konieczne, by zapewnić bezpieczeństwo osób, pojazdu lub ładunku. Ma to umożliwiać znalezienie bezpiecznego miejsca postoju, nie może jednak zagrażać bezpieczeństwu drogowemu.
Zastosowanie odstępstwa od przepisów rozporządzenia nr 561/2006
Kierowca czasami może przekroczyć normy czasu prowadzenia pojazdu, przerw i odpoczynków. Przewiduje to art. 12 rozporządzenia nr 561/2006. Jednak nie wolno mu jednocześnie przekroczyć czasu jazdy i skrócić odpoczynku.
Odstępstwo nie może dotyczyć dziennych ani tygodniowych norm czasu prowadzenia pojazdu. Na podstawie art. 12 wolno przekroczyć jedynie czas prowadzenia pojazdu bez przerwy. Można więc z uwagi na bezpieczeństwo towaru lub osób jechać dłużej niż 4,5 godziny bez przerwy, jeśli jednak kierowca będzie w sumie tego dnia prowadził pojazd dłużej niż 9 lub 10 (jest to dozwolone dwa razy w tygodniu) godzin albo w tygodniu więcej niż 56 godzin, to nie może się usprawiedliwić tym, że zastosował dozwolone odstępstwo.
Jeżeli w ramach odstępstwa kierowca wydłużył jazdę bez przerwy, to nie może skrócić odpoczynku. I odwrotnie – jeśli skróci w ramach odstępstwa odpoczynek, nie wolno mu przekroczyć czasu jazdy. A zatem w przypadku gdy kierowca przekroczył czas jazdy bez przerwy o godzinę i z tego względu nie zmieścił się z wykonaniem dziennego odpoczynku w ciągu doby od rozpoczęcia aktywności, kontrolujący nie uzna opisanego odstępstwa.
-
art. 12 rozporządzenia WE nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 382/85,
-
wytyczne opracowane przez Komisję Europejską przy współpracy ekspertów instytucji kontrolnych, organizacji pracowniczych oraz przedsiębiorstw.
Zobacz także:
Tagi: odpoczynek kierowcy
