Wysokość ryczałtu za nadgodziny kierowcy

Jeżeli firma podniesie pensję zasadniczą lub wprowadzi inne stałe świadczenia, powinna niezwłocznie przeliczyć wartość należnego ryczałtu, uwzględniając te zmiany. Wysokość ryczałtu nie może być mniej korzystna dla pracownika niż wynagrodzenie z dodatkiem za nadgodziny wyliczonym na zasadach wynikających z Kodeksu pracy.

Ryczałtowe wynagradzanie nadgodzin wolno proporcjonalnie obniżać np., gdy kierowcy nie ma w pracy (urlop, choroba itp.). Jeśli przedsiębiorca nie wprowadzi takiej zasady, będzie musiał płacić świadczenie w stałej wysokości. Na tym polega specyfika ryczałtu, który należy się pracownikowi niezależnie od tego, czy w danym miesiącu wypracował liczbę nadgodzin zakładaną przy kalkulowaniu wysokości tego świadczenia, czy nie.

Należy pamiętać także o zależności, która występuje między ryczałtem za nadgodziny a rocznym limitem nadgodzin. Otóż, choć ryczałt przysługuje za wszystkie nadgodziny, a roczny limit dotyczy tylko tych przekroczeń, które są spowodowane szczególnymi potrzebami pracodawcy, liczba nadgodzin przyjęta przy ustalaniu miesięcznego ryczałtu nie powinna przekroczyć 1/12 rocznego limitu. Jeśli firma ustali dla wszystkich pracowników roczny limit nadgodzin na poziomie 376 godzin, obliczając miesięczny ryczałt, można przyjąć założenie wypracowywania maksymalnie 31 i 1/3 nadgodziny.

Regularne przekraczanie tej wartości spowoduje naruszenie rocznego limitu i ryzyko odpowiedzialności za popełnione wykroczenie przeciwko przepisom o czasie pracy. Wysokość tego świadczenia powinna odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w godzinach nadliczbowych. Jeżeli kierowca wypracuje większą liczbę nadgodzin niż przyjęta przy kalkulowaniu ryczałtu, powinien otrzymać wyrównanie. Jeśli pracodawca nie wypłaci go dobrowolnie, pracownik może domagać się jego przyznania na drodze sądowej.