Podstawowymi dokumentami korygującymi dowody księgowe obce są:
Sposób korygowania błędów w dowodach księgowych
Błędy w dowodach źródłowych zewnętrznych można korygować jedynie przez wysłanie kontrahentowi odpowiedniego dokumentu zawierającego sprostowanie, wraz ze stosownym uzasadnieniem.
• faktura korygująca,
• nota korygująca,
• nota księgowa.
Wybór metody korekty uzależniony jest od charakteru wykrytego błędu. Sprostowanie błędu w fakturze VAT może nastąpić wyłącznie na podstawie faktury korygującej lub noty korygującej. Fakturę korygującą zobowiązany jest wystawić sprzedawca towaru bądź usługi w momencie, gdy niezgodność dotyczy:
• udzielonego rabatu po wystawieniu faktury pierwotnej,
• podwyższenia ceny,
• stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie,
• zwrotu towaru lub zwrotu kwoty nienależnej,
• zwrotu zaliczki, przedpłaty, zadatku lub raty podlegających opodatkowaniu.
Nota korygująca ma zastosowanie w przypadku korygowania błędów formalnych, nie jest możliwe skorygowanie notą korygującą błędnego wskazania kompletnych danych nabywcy/sprzedawcy. W przypadkach niedotyczących operacji związanych z rozliczeniem VAT można stosować notę księgową zawierającą niezbędne dane do korekty oraz uzasadnienie.
Najczęściej popełniane błędy w dokumentacji księgowej to:
• nieprawidłowo sporządzony dokument źródłowy (brak daty, nieprawidłowe dane kontrahenta, błędna kwota),
• nieprawidłowa dekretacja operacji gospodarczej,
• niewłaściwe zakwalifikowanie dokumentu do okresu sprawozdawczego.
Do błędów występujących w księdze głównej i księgach pomocniczych należą te, które wynikają najczęściej z niezwrócenia uwagi osoby wprowadzającej dane do systemu finansowo-księgowego w postaci:
• opuszczenia operacji gospodarczych,
• niewłaściwych stron kont,
• zaksięgowania tej samej operacji różnymi kwotami,
• dwukrotnego zapisu tej samej operacji gospodarczej.
Nadmienić należy, że zapewnienie narzędzi kontroli dowodów księgowych jest jednym z warunków należytego wykonania obowiązków z zakresie kontroli zarządczej. Nienależyte wykonanie obowiązków w zakresie kontroli zarządczej skutkuje naruszeniem dyscypliny finansów publicznych w szczególności, gdy niewykrycie lub nieskorygowanie błędu skutkowało będzie uszczupleniem wpływów należnych jednostce bądź dokonaniem wydatku powodującego przekroczenie kwoty ustalonej w planie finansowym bądź niewykonanie w terminie zobowiązania jednostki z uwagi na błąd w dacie dokumentu.
• Rozporządzenie ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 289 ze zm.).
• Rozporządzenie ministra finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 212, poz. 1337 ze zm.).
• Ustawa z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 168 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: dowody księgowe
