Inwentaryzacja dokonywana jest w drodze spisu z natury, przez wyznaczoną przez kierownika jednostki komisję inwentaryzacyjną (lub zespół spisowy) Po spisaniu znajdującej się w kasie gotówki, dokonywana jest wycena ilości spisanych środków płatniczych. Następnie dokonywane jest porównanie uzyskanych wartości z danymi wynikającymi z ksiąg rachunkowych jednostki. W przypadku zaistnienia odchyleń od stanów rzeczywistych, stwierdzone różnice muszą być wyjaśnione, a następnie właściwie (ze względu na charakter zaistniałych różnic) rozliczone.
Inwentaryzacja gotówki w kasie jednostki oświatowej
Znajdujące się w kasie jednostki oświatowej środki pieniężne inwentaryzowane są z częstotliwością określoną przez kierownika jednostki. Inwentaryzacja gotówki w kasie musi być również dokonana po każdorazowym wystąpieniu szkód losowych, włamania, kradzieży, innych nieprzewidzianych zdarzeń. Natomiast obligatoryjne, na podstawie art. 26 ustawy o rachunkowości, inwentaryzacja gotówki w kasie musi być przeprowadzona na koniec roku budżetowego.
Ewentualne stwierdzone odstępstwa od stanu rzeczywistego gotówki w kasie mają charakter:
- niedoborów – w sytuacji braku w kasie jednostki środków pieniężnych w stosunku do stanu wynikającego z prawidłowej dokumentacji kasowej ujętej w raporcie kasowym,
- nadwyżek - w sytuacji nadwyżek w kasie jednostki środków pieniężnych w stosunku do stanu wynikającego z prawidłowej dokumentacji kasowej ujętej w raporcie kasowym.
Rozliczanie niedoborów i nadwyżek w kasie
Ujawnione w trakcie inwentaryzacji niedobory lub nadwyżki stanów gotówki wprowadzane są do raportu kasowego i ewidencjonowane są pod datą inwentaryzacji. Zapis księgowy dokonywany jest w korespondencji z kontem 240 „Pozostałe rozrachunki”. Zweryfikowane różnice inwentaryzacyjne stanowią:
- niedobory, które, o ile kierownik jednostki nie postanowi inaczej, obciążają one kasjera,
- nadwyżki, które odprowadzane są na dochody budżetowe.
Zobacz także:
Ustawa o z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 1047).
Ustawa z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.).
Rozporządzenie ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów w budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 289 ze zm.).
Zobacz także:
