Zakaz zaliczania wydatków z ZFŚS do kosztów uzyskania przychodu

Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodu wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT). Kosztami, o których mowa są już bowiem odpisy na fundusz socjalny.

Natomiast wydatki, które zostały sfinansowane ze środków obrotowych zasadniczo nie mają charakteru socjalnego. Dlatego, jeśli spełniają przesłanki odnośnie do ich związku z przychodami podatnika, określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT), pracodawcy wolno je zaliczyć do kosztów podatkowych.

Jeśli zatem pracodawca kupił dla pracowników paczki czy bony świąteczne ze środków obrotowych, to wolno mu je potrącić w kosztach uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Są to bowiem koszty pracownicze, mające pośredni związek z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa i osiąganiem przez niego przychodów. W takim przypadku istotne jest jednak to, aby każdy z pracowników otrzymał paczkę lub bon o jednakowej wartości. W przeciwnym bowiem wypadku (tj. w razie zróżnicowania wartości tych świadczeń) organy podatkowe mogą uznać, że chodzi o wydatki socjalne, których nie wolno potrącać we wspomnianych kosztach. Oczywiście wyłączenie z kosztów będzie dotyczyć również paczek, bonów towarowych czy kart przedpłaconych, które z założenia zostały nabyte za środki zgromadzone na rachunku ZFŚS.