Dotychczas sądy pozwalały doradcom podatkowy, adwokatom i radcom prawnym na zaliczanie opłat zawodowych do kosztów prowadzonej kancelarii; nawet, jeżeli były one ponoszone kilka lat wcześniej. Np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (I SA/Po 358/13) nie miał wątpliwości, że odbycie aplikacji radcowskiej jest niezbędne i konieczne do wykonywania zawodu radcy prawnego. Sąd uznał, że aplikacja jest specjalistycznym szkoleniem zawodowym, którego odbycie jest warunkiem koniecznym do uzyskania uprawnień zawodowych, a następnie podjęcia działalności zawodowej w ramach indywidualnej kancelarii. Zatem wydatki poniesione na odpłatną aplikację spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.
Wydatki na aplikacje prawnicze nie są kosztem podatkowym
Jeżeli radca prawny poniósł opłaty związane z podnoszeniem wiedzy, ale miało to miejsce przed rozpoczęciem prowadzenia kancelarii, wówczas nie może tych wydatków zaliczyć do kosztów podatkowych. NSA uznał, że wydatki tego rodzaju mają charakter osobisty.
Jednak Naczelny Sąd Administracyjny uznał w wyroku z 17 października 2014 r, że opłaty poniesione przez przyszłego radcę prawnego mają charakter osobisty. Sprawa dotyczyła podatniczki w trakcie aplikacji radcowskiej, która wnosiła roczne opłaty za każdy rok szkolenia. Później rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług prawniczych. Wątpliwości dotyczyły tego, czy poniesione przez nią wydatki mogą być zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.
Organ podatkowy stwierdził, że wydatki zostały poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie spełniają przesłanek określonych w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjne w Warszawie, który nie zgodził się ze stanowiskiem organu skarbowego. Sąd uznał, że odbycie aplikacji radcowskiej jest warunkiem koniecznym rozpoczęcia wykonywania zawodu radcy prawnego, więc wydatki poniesione na szkolenie są bezpośrednio związane i niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej i uzyskiwania przychodu.
Naczelny Sąd Administracyjny przyznał jednak rację organom podatkowym. Zdaniem NSA wydane sumy przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie mogą zostać uznane za poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, ponieważ jeszcze ono nie istnieje. Wydatki te mają więc charakter osobisty, służą zdobyciu kwalifikacji zawodowych i nie można uznać ich za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.
Wyrok NSA z 17 października 2014 r., II FSK 2304/12
Zobacz także:
