Barter jest rodzajem umowy zamiany polegającej na równoważącej się wartościowo wymianie, gdzie nie wchodzą w grę dodatkowe rozliczenia pieniężne między kontrahentami.
Rozliczenia podatkowe w transakcjach barterowych
Umowa barteru jest podobna do umowy zamiany. W transakcjach barterowych może jednak chodzić o wymianę: towaru za towar, usługi za usługę, towaru za usługę czy usługi za towar. Wartość usługi lub towaru wydanego przez jedną stronę powinna odpowiadać wartości usługi lub towaru wydawanego przez drugą stronę tej umowy.
Przedmiotem do opodatkowania przy barterze jest uzyskany dochód, czyli różnica między ustalonym przychodem a kosztami nabycia towarów, pomniejszona o koszty sprzedaży. Umowa barterowa jest bowiem umową wzajemną, a do istoty wzajemności należy, że między świadczeniami stron zachodzi stosunek ekwiwalentności, tj. równowartości.
Przy transakcjach barterowych opodatkowaniu nie podlega różnica wartości świadczeń wzajemnych wynikająca z umowy zawartej między kontrahentami, ale dochód uzyskany w cenie towarów lub usług.
W przypadku umów barteru przychodem jest wartość należnych świadczeń wzajemnych (wartość świadczonych usług lub przekazanych towarów), określona w umowie. Wynika to z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT i art. 14 ust. 1 ustawy o PIT.
Datą powstania przychodu w umowie barteru jest dzień wydania rzeczy lub wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Jeżeli jednak strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Wartość przychodu powinno się określać według cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca uzyskania.
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
