Chodzi o przepisy, które od 2000 roku pozbawiły podatników możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że ustawodawca powinien w odpowiednich przepisach przejściowych uwzględnić sytuację podatników tak, aby mogli dokończyć przedsięwzięcia rozpoczęte zgodnie z przepisami obowiązującymi w chwili ich inicjowania.
Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość dokończenia amortyzacji
Nowelizacja ustawy o CIT, która pozbawiła podatników możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków trwałych przed zmianami przepisów jest niekonstytucyjna. Teraz podatnicy mogą skorygować zeznania od 2000 r.
Trybunał Konstytucyjny uznał, że pozbawienie możliwości dalszej amortyzacji prawa użytkowania udziału w nieruchomości na skutek nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiło naruszenie zasady ochrony interesów w toku określonej w art. 2 konstytucji. Postulatem tej zasady jest bowiem formułowanie przepisów, w tym podatkowych, w taki sposób, by możliwe było uszanowanie przedsięwzięć gospodarczych rozpoczętych przed podatnika pod rządem przepisów poprzednio obowiązujących. Skoro zatem w omawianej sprawie podatnik nie mógł dokończyć amortyzacji prawa użytkowania, którą rozpoczął na podstawie wcześniejszych regulacji przepisy, to został naruszony jego interes będący w toku realizacji.
Wyrok Trybunału oznacza, że podatnicy, począwszy od 2000 roku, będą mogli skorygować złożone zeznania, zwiększając koszty uzyskania przychodów o wartość odpisów amortyzacyjnych. Jeśli na skutek korekty zmniejszy się kwota podatku do zapłaty, to różnica będzie nadpłatą. Aby otrzymać jej zwrot, podatnik musi złożyć wniosek wraz z korektą zeznania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Zwrot powinien nastąpić w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 lutego 2015 r., P 1/11
Zobacz także:
