Prawidłowa kwalifikacja wydatków związanych z podniesieniem kapitału zależy od tego, czy wydatki te związane są pośrednio czy też bezpośrednio z emisją udziałów. Przepisy dotyczące kwalifikacji wydatków do kosztów podatkowych stały się powodem wielu wątpliwości w kontekście wydatków związanych z podniesieniem kapitału. Organy podatkowe zwykle odmawiały podatnikom prawa do ujęcia tych wydatków w kosztach uzyskania przychodów. Niejednolite orzecznictwo sądów administracyjnych skłoniło NSA do rozstrzygnięcia sporu w ramach rozszerzonego składu sędziowskiego (II FPS 6/10). W uchwale tej NSA zajął korzystne dla podatników stanowisko. Podzielił wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego na dwie grupy.
Niektóre usługi doradcze są kosztem uzyskania przychodów
Wydatki związane z usługami firmy doradczej, która pomaga w pozyskiwaniu nowych inwestorów, podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych. Nie stanowią one wydatków bezpośrednio związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.
Do pierwszej zaliczył wydatki, bez których nie może dojść do podwyższenia kapitału. W tej grupie znajdą się m.in.: opłaty notarialne, sądowe, opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego. Te wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Do drugiej grupy sędziowie zaliczyli m.in.: usługi doradztwa, w tym inwestycyjnego, pomocy prawnej, usług audytorskich itp. Te z kolei jako koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością mogą być ujmowane w rachunku podatkowym.
Naczelny Sąd Administracyjny, do którego ostatecznie sprawa trafiła, potwierdził swoim wyrokiem uchwałę wydaną w 2011 roku. Uznał bowiem, że wydatki w zakresie pozyskania inwestorów, którzy obejmą pakiet mniejszościowy udziałów spółki, w ramach podwyższenia kapitału poprzedzającego przeprowadzenie oferty prywatnej akcji i wprowadzenia spółki do obrotu publicznego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, do momentu gdy emisja udziałów zostanie przesądzona.
Nie można zaliczyć do kosztów podatkowych: opłat notarialnych, sądowych, podatku od czynności cywilnoprawnych, opłat giełdowych, kosztów druku dokumentów akcyjnych, kosztów sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego oraz kosztów oferowania papierów wartościowych. Bez tych wydatków nie może bowiem dojść do podwyższenia kapitału. Natomiast koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością to: usługi doradztwa, w tym inwestycyjnego, pomocy prawnej, usług audytorskich, wyceny, tłumaczeń itp.
Wyrok NSA z 13 lutego 2014 r., II FSK 321/12
Zobacz także:
