Jaka część nieodliczonego podatku może być kosztem podatkowym

Brzmienie przepisów mogłoby wskazywać, że część nieodliczonego podatku może być przez organy podatkowe kwestionowana jako koszt podatkowy. Zgodnie z ustawą o PIT oraz ustawą o CIT kosztem uzyskania przychodów nie jest podatek od towarów i usług. Jednak kosztem uzyskania przychodów jest:

a) podatek naliczony:
– jeżeli podatnik jest zwolniony od VAT lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych z VAT,
– w tej części, w której podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku – jeżeli naliczony VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b) podatek należny:
– w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony,
– w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy,
– od nieodpłatnie przekazanych towarów, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.

Z kolei zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   a) świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca,
   b) dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca,
   c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust 2 i 3 oraz art. 34.

Organy podatkowe w udzielanych przez siebie interpretacjach uznają, że faktycznie nieodliczalny podatek (niezależnie od formalnego ujęcia w przepisach braku odliczenia) jest kosztem podatkowym.