Za wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów uznaje się przede wszystkim wydatek poniesiony w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podmiot ponoszący ten wydatek (istnienie takiego związku rozstrzyga o jego celowości). Poniesienie tego wydatku powinno mieć wpływ na wielkość przychodu osiąganego przez danego podatnika, z tym jednak zastrzeżeniem, że wystarczy już zaistnienie samej takiej możliwości, tj. rzeczywiste wystąpienie przychodu nie jest tutaj warunkiem koniecznym do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.
By udokumentować koszt podatkowy, nie zawsze wystarczy faktura
Wydatki mające stanowić koszt uzyskania przychodu muszą pozostawać w związku z osiągniętym przychodem, muszą być też należycie udokumentowane przez podatnika. Samo poniesienie wydatku nie wystarczy, by uznać go za koszt podatkowy.
Warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest także fakt jego poniesienia. Oznacza to, że wydatek powinien być należycie udokumentowany.
Nie każdy zatem wydatek, udokumentowany fakturą, można uznać za koszt podatkowy, nawet jeśli przychód został przez podatnika zrealizowany. Pomiędzy wydatkiem a przychodem musi istnieć związek, a więc wydatek musi przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, powinien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów.
Przy zaliczaniu rozmaitych wydatków do kosztów podatkowych przedsiębiorca musi wykazać, dlaczego poniesiony koszt był istotny i jakie cele biznesowe mu przyświecają. Art. 15 ustawy o CIT nie definiuje zasad dokumentowania wydatków. Jednak na podstawie art. 9 ustawy o CIT podatnik powinien prowadzić stosowne ewidencje podatkowe, musi też posiadać dokumenty, jakich wymaga ustawa o rachunkowości, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, a także Ordynacja podatkowa.
Jeżeli podatnik nie przedstawi dokumentów potwierdzających fakt poniesienia danego wydatku czy też dokumentów poświadczających związek poniesionego wydatku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, a jednocześnie organ podatkowy nie będzie mógł w żaden inny sposób zweryfikować twierdzeń podatnika, wówczas organ podatkowy będzie miał realne podstawy, aby zakwestionować dany wydatek.
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
