Jedynym kryterium jest konieczność realizacji kształcenia specjalnego zgodnie z orzeczeniem. Dyrektor nie musi zatrudniać nauczyciela wspomagającego, jeśli nie uzasadniają tego potrzeby ucznia. Musi jednak zatrudnić odpowiedniego specjalistę (nauczyciela z odpowiednim przygotowaniem) do organizacji zajęć rewalidacyjnych i zalecanych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Takie zatrudnienie może być wystarczające, by zapewnić realizację zaleceń.
Dyrektor zdecyduje o potrzebie zatrudnienia nauczyciela wspomagającego
Decyzję w sprawie dodatkowego zatrudnienia nauczyciela podejmuje dyrektor szkoły, uwzględniając zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, po analizie potrzeb ucznia. Przepisy pozostawiają w tym zakresie możliwość wyboru, kogo i na jakie stanowisko należy zatrudnić.
Trzeba przestrzegać zaleceń podanych w orzeczeniu
Przepisy pozostawiają dyrektorowi wybór kogo, w jakim wymiarze i na jakie stanowisko zatrudni, aby zapewnić zalecane w orzeczeniu warunki kształcenia i formy wsparcia ucznia. Może to być zarówno jedna osoba np. nauczyciel wspomagający, jak nauczyciel oraz specjalista w zakresie określonej formy wsparcia, zatrudniony np. do prowadzenia zajęć rewalidacyjnych lub terapeutycznych. Może to być również nauczyciel wspomagający proces edukacji podczas zajęć edukacyjnych oraz asystent lub pomoc nauczyciela zapewniający np. pomoc dziecku podczas zajęć świetlicowych lub w przemieszczaniu się czy czynnościach samoobsługowych.
W przypadku potrzeby zatrudnienia dodatkowo nauczyciela współorganizującego kształcenie specjalne należy odwołać się do kwalifikacji zdefiniowanych w rozporządzeniu - powinien to być nauczyciel posiadający kwalifikacje w zakresie pedagogiki specjalnej. Oceny kwalifikacji dokonuje dyrektor, który decyduje o zgodności zatrudnienia z posiadanymi kwalifikacjami (np. po analizie programu studiów i ocenie potrzeb uczniów).
Najważniejsze są potrzeby ucznia
Dyrektor odpowiada za organizację kształcenia specjalnego, decydując o zatrudnieniu, musi więc przestrzegać przepisów prawa, w tym zapewnienie takiej struktury zatrudnienia, jakiej wymagają przepisy. Nie powinien jednak kierować się w tym zakresie jedynie oczekiwaniami rodziców, ale rzeczywistymi potrzebami ucznia ustalonymi na podstawie orzeczenia oraz wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia dokonanej przez zespół, uwzględniając głos rodziców w odniesieniu do tych potrzeb.
Gdy szkoła zapewnia realizację zaleceń, zatrudnia specjalistę prowadzącego zajęcia rewalidacyjne, specjalistów prowadzących zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a ponadto nauczyciele nie widzą potrzeby wsparcia ucznia przez nauczyciela wspomagającego, to oczekiwanie rodziców dotyczące zatrudnienia takiego nauczyciela jest bezzasadne.
- art. 39 ust. 1 pkt 2, ust. 3 pkt 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 2156 ze zm.),
- art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (tekst jedn.: Dz.U. 2014, poz.191 ze zm.),
- art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1202 ze zm.),
- § 2-4 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz.U. z 2013 r. poz. 1207 ze zm.),
- § 7 ust. 2-5 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. z 2015 r. poz. 1113 ze zm.).
Zobacz także:
