Istotnym elementem żywienia szpitalnego jest jakość oraz higiena przygotowywanych posiłków. Wymagania dotyczące przestrzegania zasad higieny żywności zostały uregulowane w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 w sprawie higieny środków spożywczych i rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 ustalającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego oraz w ustawie o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
O żywienie pacjentów musi dbać szpital
Dieta dostosowana do potrzeb pacjenta jest bardzo ważnym elementem leczenia szpitalnego. Choroba i jej konsekwencje powodują zmiany metabolizmu pacjenta, utratę wagi, brak apetytu, niedobory składników odżywczych czy gorszą ich przyswajalność. Prawidłowe odżywianie wyrównujące niedobory jest wciąż niedoceniane w polskich szpitalach. Dla pacjenta i systemu opieki zdrowotnej byłoby korzystniej, aby leczenie przebiegało szybciej, efektywniej, bez nawrotów. A właśnie stan odżywienia jest ważnym czynnikiem w powodzeniu terapii.
Rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego od 1 stycznia 2012 r. nałożyło obowiązek poddania wszystkich świadczeniobiorców przyjmowanych do leczenia, z wyłączeniem szpitalnego oddziału ratunkowego, przesiewowej ocenie stanu odżywienia zgodnie z zasadami określonymi w „Standardach żywienia pozajelitowego i żywienia dojelitowego” Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego i Dojelitowego lub, w przypadku dzieci, zgodnie z zasadami określonymi przez Polskie Towarzystwo Żywienia Klinicznego Dzieci. W związku z tym u każdego pacjenta powinno się ocenić stan odżywiania, następnie wprowadzić prawidłowy sposób żywienia oraz edukację na temat kontynuowania określonej diety po powrocie do domu. Dokument oceniający stan odżywienia chorego powinien znaleźć się w każdej historii choroby. Konsekwencją niespełnienia tego wymogu może być kara finansowa dla świadczeniodawcy lub całkowite zerwanie kontraktu z NFZ.
Profesjonalne postępowanie żywieniowe zwiększa skuteczność leczenia oraz zmniejsza ryzyko powikłań. Dotyczy to wszystkich chorych, leczonych zachowawczo oraz poddawanych interwencjom chirurgicznym. Leczenie pacjenta, który jest prawidłowo żywiony, jest efektywniejsze, trwa krócej. Umożliwia to oszczędności rzędu 30–50%.
W skład zespołu ds. żywienia powinien wchodzić wykwalifikowany dietetyk. Jednak zatrudnienie na stanowisku dietetyka głównego wynosi od 90% w szpitalach z własną kuchnią do 29% w szpitalach, które korzystają z firm cateringowych. Natomiast dietetycy zatrudnieni do pracy na oddziałach są w maksymalnie 40% szpitali.
Zobacz także:
