Uznawanie kwalifikacji zawodowych w UE

Ustawa z 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach UE zostanie zmieniona. Przede wszystkim doprecyzowano zawody, które nie podlegają przepisom tej ustawy. Zgodnie z nowymi przepisami, ustawa nie ma zastosowania do notariuszy oraz zawodów regulowanych i działalności regulowanych jeśli są one związane z wykonywaniem władzy publicznej w Polsce. 

W ramach doprecyzowania, powiększony został także słownik definicji legalnych. Nowe przepisy zawierają bowiem definicję pojęcia "istotnie różniący się materiał”. Upraszczając dotyczy to istotnych różnic pod względem treści w porównaniu kształcenia wymaganego w Polsce, w odniesieniu do wiedzy, umiejętności i kompetencji mających zasadnicze znaczenie dla wykonywania zawodu. 

Niekiedy wydanie decyzji dotyczącej uznania kwalifikacji może być uzależnione od swoistego rodzaju środków wyrównawczych w postaci stażu adaptacyjnego czy przystąpienia do testu umiejętności. Ustawa będzie wskazywać konkretne przypadki, kiedy takie środki mogą być nałożone. Generalnie chodzi jednak o sytuację w której wystąpiły właśnie istotne różnice w materiale, który był objęty kształceniem wnioskodawcy w porównaniu do tego w Polsce. Drugim przypadkiem jest sytuacja gdy zawód regulowany w Polsce obejmuje co najmniej jedną czynność zawodową wchodzącą w zakres odbytego szkolenia, a dodatkowo samo kształcenie obejmuje istnienie różniący się materiał, niż ten, który potwierdza dokument wnioskodawcy. 

Nałożenie obowiązku odbycia stażu adaptacyjnego bądź przystąpienia do testu umiejętność, właściwy organ nakłada postanowieniem. 

Nowe przepisy doprecyzowują także zasady współpracy organów państw członkowskich dotyczących świadczenia usług transgranicznych w zakresie zawodu lub działalności regulowanych. Usługodawca bądź działalność będzie weryfikowana przez pryzmat działania zgodnie z prawem i z zachowaniem odpowiednich kwalifikacji na wniosek właściwego organu skierowany do organów administracyjnych państwa usługodawcy. W taki sposób będzie można także zweryfikować, czy usługodawca nie został skazany prawomocnym wyrokiem w związku z zawodem regulowanym, bądź nie został ukarany karą dyscyplinarną. Jednak taka weryfikacja będzie możliwa jedynie w przypadku powzięcia uzasadnionych wątpliwości. 

Po wejściu w życie nowej ustawy weterynarze nie będą już mieli obowiązki przekazywania informacji dotyczącej miejsca wykonywania działalności, ani też okresu i częstotliwości wykonywania czynności zawodowych. Informacje te będą przekazywane dobrowolnie - tak samo zresztą jak adres mailowy, numer telefonu i faksu. 

Może się zdarzyć, że osoba posiadająca stosowne kwalifikacje i prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii w Polsce w innym państwie członkowskim, będzie chciała czasowo wykonywać zawód na terytorium RP. W takim przypadku, jeśli nie jest w stanie określić w jakim miejscu chce ten zawód świadczyć, będzie mogła złożyć oświadczenie o zamiarze wykonywania zawodu w dowolnej radzie lekarsko-weterynaryjnej.  Co za tym idzie, rady o których mowa nabędą uprawnienie do ujęcia w prowadzonych przez nie ewidencji także lekarzy czasowo wykonujących zawód, którzy to do nich zgłosili oświadczenie o zamiarze wykonywania zawodu.