Poniżej podajemy przykłady prawidłowego i błędnego wskazania przyczyny wypowiedzenia – z wyjaśnieniem istoty błędu.
Przyczyna wypowiedzenia musi być rzeczywista i konkretna
Przy wypowiadaniu umowy na czas nieokreślony pracodawca jest zobowiązany podać przyczynę wypowiedzenia. Przy jej formułowaniu pracodawcy popełniają wiele błędów. Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że aby przyczyna wypowiedzenia była prawidłowa (i pracownik nie mógł jej podważać przed sądem pracy), musi być rzeczywista oraz konkretna.
Przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę
Przyczyna nieprawidłowa
|
Na czym polega błąd pracodawcy |
Właściwie sformułowana przyczyna wypowiedzenia |
Utrata zaufania do pracownika |
Przyczyna wypowiedzenia jest zbyt ogólna. Należy w wypowiedzeniu wpisać, z jakiego powodu pracodawca utracił zaufanie do pracownika. |
Utrata zaufania spowodowana tym, że w okresie od 1 listopada 2012 r. do 30 stycznia 2013 r. pracownik odwiedzając klientów pracodawcy, przedstawiał się jako przedstawiciel innej firmy. |
Zmiana zarządu w firmie powodująca konieczność zmiany personalnej na stanowisku kierowniczym |
Przyczyna wypowiedzenia jest wprawdzie dość jasna i zrozumiała, ale za to nie jest to uzasadnia obiektywnie wypowiedzenia umowy, zwłaszcza w przypadku, gdy do tej pory pracownik należycie wykonywał swoje obowiązki. |
Nie ma możliwości właściwego sformułowania takiej przyczyny wypowiedzenia, można ją ująć inaczej, ale jedynie w sytuacji, gdy np. pracownik poprzez swoje działania pod władzą dotychczasowego zarządu jest oceniany jako nierzetelny lub działający na niekorzyść pracodawcy. Wówczas należałoby odnieść przyczynę wypowiedzenia do tych zarzutów, np.: „utrata zaufania do pracownika spowodowana działaniem na niekorzyść pracodawcy w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 marca 2013 r. W tym okresie będąc kierownikiem magazynu pracownik tolerował łamanie procedur związanych z zabezpieczeniem towaru magazynowego oraz jego wydawaniem z magazynu, czym naraził zakład pracy na straty w kwocie 200 tys. złotych”. |
Nadmierne korzystanie ze zwolnień lekarskich |
Przyczyna wypowiedzenia jest zbyt ogólna. Warto byłoby wyszczególnić kiedy miały miejsce te zwolnienia, względnie ile czasu w ciągu roku (lub całego okresu zatrudnienia u danego pracodawcy) pracownik spędził na zwolnieniach lekarskich. Poza tym należy też uwzględnić zwolnienia lekarskie w szczególnych okolicznościach, np. będące wynikiem wypadku przy pracy, choroby zawodowej lub ciąży. Takie zwolnienia, w szczególności jednorazowe (nawet jeśli okres ich trwania jest dłuższy niż przeciętnie) nie powinny stanowić podstawy do wypowiedzenia umowy. |
Nadmierne korzystanie przez pracownika z długotrwałych zwolnień lekarskich. W okresie zatrudnienia trwającego od 1 stycznia 2012 r. do 31 marca 2013 r. pracownik wykorzystał 243 dni zwolnienia lekarskiego. |
Niestaranne wykonywanie obowiązków pracowniczych |
Przyczyna wypowiedzenia musi być konkretna, dlatego należy opisać, na czym polegało niestaranne wykonywanie obowiązków. Jeżeli pracownik miał przestrzegać obowiązujących w zakładzie procedur, należy udowodnić, że został z nimi zapoznany (wyrok SN z 29 maja 2007 r., II PK 317/06). |
Niestaranne wykonywanie obowiązków pracowniczych polegające na obsłudze klientów w pierwszym kwartale 2013 r. niezgodnie z obowiązującymi w firmie standardami, z którymi pracownik został zapoznany i z których został w sierpniu 2012 r. przeszkolony. |
Kradzież mienia należącego do pracodawcy |
Nie wiadomo, o jakie mienie chodzi. Lepiej też nie dokonywać kwalifikacji prawnej czynów, tylko podać fakty (ponieważ np. mogło to być usiłowanie kradzieży, a nie kradzież, a wówczas przyczyna będzie nieprawdziwa). |
Przyczyną wypowiedzenia jest fakt, że w dniu 5 lutego 2013 r. r. pracownik wychodząc poza teren zakładu pracy, miał przy sobie ekspres do kawy, który był własnością pracodawcy i na którego wyniesienie poza teren zakładu pracy pracownik nie uzyskał zgody. |
Naruszenie zasad współżycia społecznego |
Przyczyna wypowiedzenia jest zbyt ogólna, a poza tym pracodawcy trudno będzie udowodnić ją przed sądem. |
Komunikowanie się z podwładnymi oraz innymi współpracownikami w sposób niezgodny z zasadami kultury, okazywanie lekceważącej postawy oraz braku szacunku wobec innych współpracowników w okresie styczeń – marzec 2013 r. |
- art. 30 § 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)
