Nie każdy aneks oznacza zawarcie nowej umowy na czas określony

Strony mogą zawrzeć najwyżej dwie kolejno po sobie następujące umowy o pracę na czas określony. Zawarcie kolejnej, trzeciej tego typu umowy jest równoznaczne w skutkach z podpisaniem umowy na czas nieokreślony – chyba że przerwa między umowami przekracza miesiąc.

Aneks do umowy przedłużający czas jej trwania (czyli porozumienie zmieniające umowę, które przesuwa termin jej zakończenia) jest uważane za kolejną umowę na czas określony, wliczaną do limitu dwóch umów terminowych. Ta zasada ma przeciwdziałać obchodzeniu art. 25^[1] kp.

W zależności od tego, która z kolejnych umów na czas określony została przedłużona aneksem, od dnia następującego po rozwiązaniu dotychczasowej umowy w pierwotnie wskazanym w niej terminie:

1) zawarta będzie druga umowa na czas określony lub
2) pracodawca będzie zobowiązany zawrzeć umowę na czas nieokreślony – gdyby się okazało, że będzie to trzecia umowa z tym samym pracownikiem.

Dotyczy to jednak tylko aneksów przedłużających czas trwania umowy. Jeżeli natomiast zmieniane są inne warunki umowy na czas określony (np. zostaje podwyższona lub zmniejszona wysokość wynagrodzenia, zmieniony wymiar czasu pracy z całego na 1/2 etatu lub zostaje wskazane inne miejsce pracy), nie będzie to uważane za zawarcie kolejnej umowy o pracę, a tylko za zmianę warunków dotychczasowej umowy. Chyba że przy okazji zmiany np. miejsca pracy dojdzie również do wydłużenia czas trwania umowy. Potwierdza to orzecznictwo Sądu Najwyższego.