Jeśli pracownik wykonuje swoje obowiązki służbowe w innym miejscu, niż określone w umowie o pracę, oznacza to, że odbywa podróż służbową – czyli przebywa w delegacji (art. 775 Kodeksu pracy). Taki pracownik uzyskuje prawo do dodatkowych świadczeń, które mają zrekompensować mu wykonywanie obowiązków poza stałym miejscem pracy.
Miejsce pracy z umowy o pracę decyduje o granicach delegacji
Strony same decydują o tym, jak określą miejsce pracy w umowie o pracę. Nie mają tu jednak pełnej dowolności. W zawodach mobilnych miejsce pracy określa się jako pewien obszar, w pozostałych – konkretny adres. Poza tym odrębne zasady dotyczą kierowców – dla nich delegacją będzie każdy wyjazd poza siedzibę firmy.
Delegacja wystąpi zatem tylko wówczas, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:
- pracownik wykonuje zadania służbowe (wszystko jedno czy w harmonogramowych godzinach pracy, czy poza tymi godzinami) i jednocześnie
- odbywa się to poza miejscem pracy wskazanym w umowie o pracę.
Pracownik powinien wykonywać pracę w miejscu pracy wskazanym w jego umowie o pracę. Poza tak określone miejsce może zostać delegowany tylko na zasadach podróży służbowej.
Nie wskazano miejsca pracy – siedziba przedsiębiorstwa
W umowie o pracę należy obowiązkowo wskazać miejsce pracy. Jednak w razie braku jego określenia miejscem pracy będzie siedziba pracodawcy. W tym przypadku bowiem odpowiednie zastosowanie ma art. 454 § 2 Kodeksu cywilnego, według którego o miejscu wykonywania zobowiązania mającego związek z przedsiębiorstwem (zakładem pracy) rozstrzyga miejsce, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa.
Sposób zapisania miejsca pracy w umowie
Skoro o miejscu pracy decydują strony w umowie, to w praktyce same wyznaczają tym samym granice delegacji. Nie mają jednak pełnej dowolności. Miejsce pracy należy bowiem wskazać w taki sposób, aby w pełni odzwierciedlić punkt lub rejon, w którym pracownik będzie zwykle wykonywał polecone mu obowiązki.
Wiele zależy tu od zajmowanego przez pracownika stanowiska czy wykonywanej przez niego pracy. Inaczej należy wskazać miejsce pracy pracownika biurowego, który pracuje stale w tym samym punkcie, np. w siedzibie pracodawcy, a inaczej pracownika zatrudnionego na stanowisku np. serwisanta, wykonującego naprawy gwarancyjne w domach klientów.
Podstawa prawna:
- art. 29 § 1 pkt 2, art. 775 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r., poz. 1504 ze zm.),
- art. 454 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz.U. 2014, poz. 121 ze zm.),
- art. 2 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 1155 ze zm.).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
Zobacz także
Polecane artykuły
Znajdź nas na Facebooku
