W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Obowiązek skierowania pracownika na badania kontrolne wystąpi więc w sytuacji, gdy pracownik będzie nieobecny w pracy z powodu choroby dłużej niż 30 dni.
Kontrolne badania lekarskie – po ponad 30 dniach nieprzerwanej choroby
Przed dopuszczeniem do pracy, po trwającej dłużej niż 30 dni niezdolności do pracy z powodu choroby, pracodawca ma obowiązek skierować pracownika na kontrolne badania lekarskie. Trzeba jednak pamiętać, że obowiązek ten pojawia się wówczas gdy 30-dniowy termin dotyczy okresu nieprzerwanej choroby pracownika.
Chodzi tu o nieprzerwany okres niezdolności do pracy z powodu choroby. Poszczególne okresy objęte zwolnieniami lekarskimi, pomiędzy którymi wystąpiła przerwa, nie podlegają więc sumowaniu.
Pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim 25 dni, a następnie korzystał z urlopu wypoczynkowego. W razie dostarczenia kolejnego zwolnienia (np. na 7 dni), przed dopuszczeniem do pracy nie będzie musiał wykonywać badań kontrolnych.
W takim przypadku termin 30 dni należy liczyć od nowa, od pierwszego dnia kolejnej czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby.
Zdaniem Sądu Najwyższego: Niezdolność do pracy wyłącza możliwość korzystania z urlopu zgodnie z jego przeznaczeniem, w związku z czym udzielenie urlopu w okresie niezdolności do pracy jest prawnie niedopuszczalne, także wówczas, gdy pracownik wyraził na to zgodę (wyrok Sądu Najwyższego z 28 października 2009 r., II PK 123/09).
art. 229 § 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Zobacz także:
