W świetle art. 100 i art. 104 ust. 3 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji uposażenie policjanta składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków. Dodatek służbowy funkcjonariusz może otrzymywać za należyte wykonywanie obowiązków służbowych. Stosownie do treści § 6 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 6 grudnia 2001 r. dodatek służbowy jest dodatkiem o charakterze stałym. Co do zasady istnieje ścisły związek pomiędzy przyznaniem policjantowi dodatku służbowego w określonej wysokości a sposobem wykonywania przez niego obowiązków. Szczególnie uzasadniony przypadek powodujący obniżenie dodatku służbowego, dotyczy nienależytego wywiązywania się z obowiązków służbowych, nienależytej realizacji zadań i czynności służbowych, a także zmiany zakresu obowiązków służbowych, warunków służby bądź ustania innych przesłanek, które uzasadniały przyznanie go w określonej wysokości. Nie obejmuje natomiast sytuacji, gdy przyczyną niepowykonywanie przez policjanta obowiązków służbowych jest choroba.
Policjant na chorobowym bez obniżonego dodatku służbowego
Przyznanie i wysokość dodatku służbowego uzależniona jest od oceny wywiązywania się przez policjanta z obowiązków oraz realizacji zadań i czynności służbowych. Nie wykonywanie powyższych obowiązków nie może być jednak podstawą do obniżenia dodatku służbowego, w przypadku gdy spowodowane zostało chorobą.
Zgodnie bowiem z art. 121 ust. 1 ustawy o Policji, w razie choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania bez przydziału służbowego, policjant otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne należności pieniężne należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość. Powyższy przepis ma charakter gwarancyjny i chroni policjanta, w wymienionych w nim sytuacjach, przed nieuzasadnionym obniżeniem dodatku służbowego. Samo zaś niezrealizowanie zadań służbowych w okresie choroby, kiedy policjant podlega ochronie, nie może być zmianą, o jakiej mowa w tym przepisie. Pogląd ten potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 kwietnia 2013 r. (I OSK 1782/12).
- art. 100, art. 104 ust. 3, art. 121 ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 287, poz. 1687 z późn. zm.);
- § 6 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, § 8 ust. 5 pkt 2, § 9 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz.U. nr 152, poz. 1732 z późn. zm.).
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Zobacz także
Polecane artykuły
Znajdź nas na Facebooku
