Zastępca dyrektora departamentu rachunkowości i podatków banku zwrócił się do ministra finansów o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych. Do wniosku zostało załączone pełnomocnictwo, z którego wynikało uprawnienie zastępcy dyrektora do występowania w imieniu banku przed sądami i innymi organami orzekającymi oraz egzekucyjnymi we wszystkich czynnościach procesowych i egzekucyjnych, a także przed organami administracji publicznej w sprawach związanych z działalnością departamentu rachunkowości i podatków banku.
Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych
Pełnomocnictwo ogólne stanowi wystarczające upoważnienie do wystąpienia w imieniu mocodawcy z wnioskiem o indywidualną interpretację przepisów podatkowych – uznał Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 2001/11)
WSA w uzasadnieniu orzeczenia wskazał, że wymieniona osoba była prawidłowo umocowana do złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych. Wynikało ono bowiem z dokumentu pełnomocnictwa, które – jak podkreślił sąd – w swojej konstrukcji miało charakter ogólny. Ponadto sama treść nadesłanych dokumentów wewnętrznych świadczyła na korzyść banku. Orzeczenie WSA zostało zaskarżone przez ministra finansów, który wniósł skargę kasacyjną do NSA. Skarga została jednak oddalona.
Według Naczelnego Sądu Administracyjnego wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej jest czynnością zwykłego zarządu, do których uprawnia pełnomocnictwo ogólne. Ranga wydanej interpretacji indywidualnej i jej skutki prawne nie są dla strony na tyle poważne, aby wystąpienie o jej wydanie należało traktować jako czynność przekraczającą zakres czynności zwykłego zarządu. W związku z tym zastępca dyrektora departamentu rachunkowości i podatków był uprawniony do złożenia wniosku.
Źródło: Wyrok NSA z 13 czerwca 2013 r., (II FSK 2001/11)
