Zasadniczą różnicą pomiędzy tymi rodzajami dodatkowych uprawnień jest inny sposób związania ich ze wspólnikiem. W przypadku bowiem udziałów uprzywilejowanych prawa z nich wynikające będą funkcjonować także po ich sprzedaży. Nabywca takich udziałów będzie mógł zatem korzystać z przypisanych do nich prerogatyw. Przyznanie natomiast uprawnień konkretnemu wspólnikowi ma tę cechę, że wygasają one z chwilą utraty członkostwa w spółce przez danego udziałowca.
Umowa spółki – indywidualne uprawnienia wspólników
Przy prawach wspólników należy odróżnić dwie odrębne instytucje prawa handlowego, które pozwalają na uprzywilejowanie niektórych spośród wspólników w spółkach kapitałowych. Pierwszą z nich jest uprzywilejowanie posiadanych przez danego wspólnika udziałów, drugą natomiast przyznanie mu indywidualnych przywilejów ściśle związanych z osobą wspólnika.
Z drugiej wszakże strony są one niezależne od liczby posiadanych przez niego udziałów. Stąd też będzie mógł z nich korzystać nawet w przypadku posiadania wyłącznie jednego udziału w spółce. W obu jednakże przypadkach rodzaje uprzywilejowania muszą dla swojej skuteczności zostać opisane w umowie spółki.
Zasady uprzywilejowania udziałów
Uprzywilejowanie udziałów może dotyczyć w szczególności prawa głosu, prawa do dywidendy lub sposobu uczestniczenia w podziale majątku w przypadku likwidacji spółki. Z tym że ustawodawca wprowadza tutaj dodatkowe obostrzenia. I tak, na jeden udział nie może przypadać więcej niż trzy głosy na zgromadzeniu, a dywidenda przypadająca na udział uprzywilejowany nie może być większa niż 150% dywidendy przypadającej na udział nieuprzywilejowany.
Zakazana jest tzw. lwia spółka, w której jeden wspólnik otrzymuje cały zysk, drugi natomiast obciążony jest stratą spółki.
Możliwe jest także zastrzeżenie pierwszeństwa wypłaty dywidendy na rzecz uprawnionego wspólnika. W ustawie natomiast brak jest wskazań co do sposobu uprzywilejowania udziałów w zakresie podziału majątku polikwidacyjnego spółki. Ten rodzaj uprawnień może obejmować bądź pierwszeństwo w zwrocie wniesionych przez danego wspólnika wkładów, bądź też obejmować gwarancję wypłaty określonej kwoty z tytułu likwidacji spółki.
Zróżnicowanie przywilejów indywidualnych
Indywidualne przywileje wspólnika mogą zaś obejmować bardzo różne uprawnienia. Należy wśród nich wskazać w szczególności na następujące kategorie
uprawnienia wewnątrzkorporacyjne,
uprawnienia zarządcze,
uprawnienia funkcyjne.
Do pierwszej grupy zalicza się: prawo powoływania lub odwoływania członka/ów organów spółki, uprawnienie do zwoływania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników. Uprawnienia zarządcze to przede wszystkim prawo wyrażania zgody na dokonanie określonych czynności przez spółkę lub spokrewnione z nim prawo sprzeciwu (weta) wobec takich czynności.
Wreszcie, prawa funkcyjne to przykładowo zastrzeżenie w umowie spółki, że funkcję jej likwidatora piastować będzie określony wspólnik bądź też reprezentować on będzie spółkę w umowach zawieranych z członkami jej organów.
Istotne zapisy w umowie spółki
Umowa spółki z o.o. może zawierać wszystkie z wymienionych albo tylko niektóre uprzywilejowania wspólnika lub jego udziałów. Możliwe jest także wprowadzenie jeszcze innych uprawnień osobistych, o ile nie będą one sprzeczne z istotą spółki z o.o. Nie mogą więc prowadzić do faktycznego ukształtowania spółki na wzór spółki osobowej, tj. oddania funkcji zarządczych wyłącznie jej wspólnikom, a także do nadmiernego uprzywilejowania jednego spośród wspólników względem pozostałych.
ustawa z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r. nr 94, poz. 1037 z późn. zm.)
