Zgody szczegółowe (taka, która wprost wskazuje na rodzaj danych objętych zgodą) są wymagane na przetwarzanie szerszego zakresu danych użytkownika (w szczególności chodzi o numer konta bankowego lub karty płatniczej, a także adres poczty elektronicznej oraz numery telefonów kontaktowych), wykorzystanie danych transmisyjnych lub lokalizacyjnych, oraz na użycie danych do spisu abonentów.
Tajemnica telekomunikacyjna – wyjątki od zakazu przetwarzania danych
Zakaz przetwarzania danych wyłącza zgoda nadawcy lub odbiorcy. Zgodę taką powinien wyrazić użytkownik, który jest dysponentem chronionego przekazu. Taka zgoda nie może być domniemana ani dorozumiana z oświadczenia woli o innej treści. Może być natomiast wyrażona drogą elektroniczną, a także wycofana w każdym czasie.
Kolejny wyjątek obejmuje wykonywanie czynności niezbędnych w celu rejestrowania komunikatów i związanych z nimi danych transmisyjnych w zgodnej z prawem praktyce handlowej (legalnie prowadzonej działalności handlowej, w której m.in. nie stosuje się nieuczciwych praktyk handlowych wobec konsumentów), o ile celem jest zapewnienie dowodów transakcji oraz łączności w działalności sprzedażowej. W takim wypadku strony, do których odnosi się komunikat, powinny być poinformowane o fakcie rejestrowania, jego celu oraz okresie przechowywania przed rozpoczęciem zapisu. Zapisany komunikat należy usunąć jak najszybciej, jednakże nie później niż z końcem okresu, w trakcie którego transakcja może zostać zakwestionowana zgodnie z prawem.
Ostatni przypadek obejmuje wyjątki konieczne z powodów przewidzianych przez przepisy odrębne, czyli ustawy regulujące działanie organów państwowych, jak policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego czy Centralne Biuro Antykorupcyjne.
Obowiązkiem tajemnicy telekomunikacyjnej nie są objęte komunikaty i dane ze swej istoty jawne, z przeznaczenia publiczne, jak również te, które ujawnione zostały na podstawie postanowienia sądu, prokuratora lub na podstawie odrębnych przepisów.
Zobacz także:
Tagi: dane osobowe
